Cytaty na literę K

<<[75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] >>


Którą gęś uderzą, ta gęgnie. Rysiński
Który modlitwy pilnuje, ten zwycięstwa dostępuje. Przysłowie polskie
Którzy pływają po morzach, odmieniają klimaty, ale nie myśli. Horacy
Któż by kiedykolwiek w tym życiu mógł żyć, mieć nadzieję i dążności, gdyby przestrzeń nie była napełniona miłością. Tagore Rabindanath
Któż by wiódł sowy do Aten? Arystofanes (ok. 446 - 385 p. n. e)
Któż gwoli swej dobrej opinii nie poświęcił już kiedyś - siebie samego? Friedrich Nietzsche
Któż jest tak wielki, by Los nie mógł go zmusić do szukania pomocy nawet u najnędzniejszych z ludzi? Seneka Młodszy (właśc. Lucius Annaeus Seneca, zw. Filozof, 4 p.n.e. ? - 65 n.e)
Któż może kochać i rozsądnym pozostać! George Byron
Któż nam powróci te lata stracone bez wiosennego w wiośnie życia nieba. Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszym przez szkodę? Cyprian Kamil Norwid (1821-1883)
Któż nie wie, co to są przyjaźnie młode, nierozerwalne związki, których żadna siła zupełnie rozprząść nie może, bo je utrzymuje czarodziejskie młodości wspomnienie? W późniejszych latach wiążą się i rozwiązują stosunki, zaciąga się przyjaźnie i porzuca bez żalu; do młodych, dawnych przyjaciół, choćby nie warci najszlachetniejszego tego uczucia, zawsze serce ciągnie . Józef Ignacy Kraszewski, Ulana
Któż potrafi wyjaśnić to niezwykłe przeczucie, które mówi nam, nierzadko nawet po pierwszym spotkaniu, że właśnie poznana osoba w jakiś tajemniczy sposób ma dla nas znaczenie? Benson Arthur Christopher (1862-1925)
Któż z nas kocha nie głupiejąc przy tym? George Byron
Któż zmusi wiersze do milczenia. Vega Lopego Da
Któż znałby Hektora, gdyby Troja była szczęśliwa? Owidiusz (Publius Ovidius Naso, 43 p. n. e. - 17 lub 18 n. e)
Ku celom pożądanym wiodą drogi trudne. Orzeszkowa Eliza
Ku wojnie wychowany ma być mąż, niewiasta zaś ku wytchnieniu wojownika. Frederich Nietzsche (1844 - 1900)
Kubuś zaś, iż jego kapitan mawiał, że wszystko co nas spotyka na świecie, dobrego i złego, zapisane jest w górze. Denis Diderot "Kubuś Fatalista i jego pan"
Kubuś: (. . . ) nie wiedząc, co jest zapisane w górze, człowiek nie wie, ani czego chce, ani co czyni; idzie za swym urojeniem, które mieni rozumem, albo za swym rozumem, który jest często jeno niebezpiecznym urojeniem wychodzącym czasem na dobre, czasem na złe. Denis Diderot "Kubuś Fatalista i jego pan"
Kubuś: Czemu nie?. . . Wariat. . . to człowiek nieszczęśliwy; z czego wynika, iż człowiek szczęśliwy jest rozumny. Denis Diderot "Kubuś Fatalista i jego pan"

<<[75] [76] [77] [78] [79] [80] [81] [82] >>

Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na zapis i odczyt plików cookies wg ustawień przeglądarki.